Hayat, çoğu zaman büyük anlardan değil, küçük ayrıntılardan örülür. Yolda karşılaştığımız bir bakış, yıllar sonra cebimizden çıkan sararmış bir kâğıt, ya da bir kokunun aniden uyandırdığı hatıra… İşte bu bölüm, o ayrıntıların izini sürüyor. Hikâyeler kategorisinde anlatılanlar; bir şehrin köşesine…

Almanya’da paylaşımlı evde (Wohngemeinschaft) kaldığım yıllarda ev arkadaşım Yılmaz abiyle sabahları mutfakta sık sık karşılaşırdım. Her sabah saat altıyı beş geçe, ceketinin cebinde hâlâ buharı tüten iki baget ekmek, elinde gazete… Sanki Fransa’da bir film sahnesinden çıkmış gibiydi. Yılmaz Abi…

İşten ayrılacağım günün sabahıydı. Sade bir veda planlamıştım. Yemek söyleyecektik, herkes masaya oturacaktı. Ne konuşma, ne süs, ne gösteri. Sadece bir sofra, bir tebessüm. Ama böyle sessiz gitmek de olmazdı. Ben de içine küçük bir şaka kattım. Yemek organizasyonunda yardım…

“Cebinde Bir Ömür: Aktenkoffer Amca” Bir Alman şehrinde, yabancıların yoğun olduğu bir sokakta yer alan göçmen danışmanlık merkezine her hafta düzenli gelen bir müşteri vardı. Kapıdan her girişinde ceketinin omzu biraz düşmüş, pantolonunun ütüsü çoktan buhar olmuş, ama yüzünde zamanı…